Wat we leerden over de Rwandezen na 4 weken:
- Blanken zien ze als buitenaardse wezens.
- Stiptheid staat niet in hun woordenboek. / Naar de tijd kijken ze niet.
- Als ze iets niet weten, verzinnen ze liever iets dan dat ze hier eerlijk over zijn.
- Slechts 10% kan (gebrekkig) Engels/ Frans.
- Ze zijn hier gemiddeld kleiner dan bij ons.
- Ze willen allemaal trouwen met ons of een visum krijgen om naar België te verhuizen.
- Zeggen dat iemand dik is, zien ze als een compliment. Ze linken dit aan welvarend zijn. (Dit "compliment" hebben we helaas al enkele keren mogen horen.)
- Je moet altijd tegen iedereen 'goeie dag' zeggen of je bent niet vriendelijk.
- Als iets kapot is? Ja, dan is het kapot.
- Elke dag 2 tot 3 keer bonen eten? Dat is helemaal normaal.
- Bananenwijn en bier drinken ze veel liever dan water.
- Met slippers geraak je overal.
- Lachen doen ze graag.
Maandag 28/02
Hélène: “We zijn twee uur later dan gepland te voet vertrokken van Muyanza naar Mutete. Het was een steile berg die we beklommen. Met als resultaat een prachtig uitzicht!”
Vandaag werkten we voornamelijk aan het project. In de namiddag brachten Sara en Eva een bezoekje aan een herdenkingsplaats van de genocide in Mutete (terwijl Lieze en Hélène nog niet terug waren). Dit gaf toch wel een naar gevoel. Er was een gang met kisten te zien en wat verderop een kast met kleren die mensen droegen op dat moment. Daarna planden we verder onze daguitstap naar Akagera National Park. Aangezien het niet haalbaar is om er te geraken in één dag, besloten we een hotel te boeken. Wordt vervolgd...
Dinsdag 01/03
Na onze werkdag, maakten we een wandeling. Het was zo’n zalige zonnige dag. Het was niet eens bewolkt waardoor we naar de sterren konden kijken. In Rwanda kan je ze veel beter zien dan in België. We konden zelfs verschillende sterrenbeelden spotten! Nadien gingen we bij Nsenga op bezoek. Hij is onze bakker en leerde ons Kinyarwanda. Of toch poging tot ;) De woorden komen in ons hoofd en gaan er 2 seconden later weer uit. Zo'n moeilijke taal!
Woensdag 2/03
Vandaag was het een echte regendag. De regen liep zelfs tot in onze kamers.
We merken dat het project minder vlot verloopt dan gehoopt. Er zijn twee grote belemmeringen: communicatie en budget. Met communicatie bedoelen we zowel de taal als de cultuur. Ze spreken hier niet tot heel beperkt Engels of Frans. Zo probeerden we vandaag met de leerkracht Frans te praten. Haar Frans was zo gebrekkig dat Lieze haar beste Kinyarwanda moest gebruiken. Daarnaast spreekt iedereen elkaar tegen waardoor het helemaal niet eenvoudig is om de juiste informatie te verkrijgen. Als ze iets niet weten, verzinnen ze graag iets.
Naast de communicatie is er geen budget, wat een groot probleem is. Er is hier zoveel kapot maar er is geen geld om te renoveren. Zo zijn er geen handwasfaciliteiten (de kraantjes, watertanks, pijpen, leidingen... zijn kapot). Dit maakt het voor ons wel een grote uitdaging om in te zetten op hygiëne... Elke dag staan er weer nieuwe verrassingen voor de deur. Aangezien we geen loodgieters zijn, is het voor ons moeilijk om overal wijs uit te geraken. Ons prijslijstje blijft helaas steeds stijgen...
Na onze werkuren deden we een nieuwe poging tot het verkrijgen van een visum. Dit nam enkele uren in beslag. Uiteindelijk is het bij Eva op één of andere manier gelukt! Bij Sara en Hélène lukt het nog steeds niet... Nieuwe poging volgt maandag in Kigali.
Tenslotte maakten we nog onze dagelijkse wandeling :)
Donderdag 3/03
We zijn momenteel voornamelijk bezig met het ontwikkelen van een train-the-trainer zodat de leerkrachten lessen kunnen geven over drinkbaar water, hygiëne en sanitatie. We brachten de bakker Nsenga ook nog even een kort bezoekje om te genieten van zijn lekkere 'donuts' zoals hij het noemt.
In de late middag mochten we een les 'science' meevolgen in het 6e leerjaar. De les werd bijna volledig in het Engels gegeven, wat we niet hadden verwacht. Ondanks dat de kinderen dus vaak les krijgen in het Engels, hebben ze toch heel wat moeite met het spreken en schrijven van de taal. De les werd beëindigd met een test, die wij onverwachts mochten verbeteren. Na onze stage uren maakten we een prachtige wandeling. De schooluren waren net gedaan dus we werden vergezeld door een bende kinderen. Onze wandeling werd beëindigd met een zonsondergang, magnifiek!
Vrijdag 4/03
Deze middag hadden we een meeting gepland met priester Narcisse en priester Jean-Baptiste voor het project. Narcisse was zoals elke Rwandees te laat, maar excuseerde zich. Jean-Baptiste daarentegen was een uur te laat, excuseerde zich niet en ging al puffend en met draaiende ogen in de zetel zitten. Na 5 minuten vond hij het nodig om zonder iets te zeggen naar z’n kamer te gaan. Dit zal de combinatie zijn van cultuur en karakter… dit maakt de samenwerking van het project zeker niet makkelijker.
Na onze stagedag, was er een voetbalmatch in Mutete. Heel wat mensen van het dorp waren aanwezig. Narcisse was ondertussen wat met de kinderen aan het sporten. De kinderen hebben hem heel graag en roepen altijd 'Father Father Father' wanneer ze hem opmerken. Schattig om te zien! Ondertussen voetbalden wij ook wat met de kinderen. ‘s Avonds speelde priester Narcisse op z’n piano om afscheid te nemen van Ken, die maandag weer naar België vertrekt.
Zaterdag 5/03
Wat een drukke dag! Het doel was om 9u vertrekken maar dat werd al gauw 10u… we waren nog niet lang onderweg en we hadden alweer vertraging. Een platte band! Het verbaasde ons dat dit niet eerder gebeurde aangezien we zo goed als altijd op een onverharde weg rijden. Aangekomen in Kigali regelden we verder onze trip naar Akagera. Daarna gingen we iets eten. Wauw wat hebben we daar van genoten! We kozen voor een brunch waarbij we heel wat verschillende zaken konden eten. Eindelijk eens geen bonen en aardappelen maar pasta, groentjes, pizza… en desserts!
Met een volle maag gingen we op weg naar een plaats in Kigali waar men kleedjes op maat maakt. We kozen een Afrikaans stofje en na heel wat keuzestress ook een model voor onze kleedjes. Benieuwd naar het resultaat!
Naar de avond toe besloten we nog iets kleins te eten in een café. Er was zoveeeeel lawaai. De combinatie van een zanger met een luide muziekinstallatie en het lawaai van de luide stad gingen niet goed samen. Zelfs praten was niet mogelijk… Tijdens ons etentje kregen we daarbij ook nog verschillende telefoontjes van ons hotel en de touroperator voor onze Akagera trip. Wat een gedoe! Plots was onze kamer verhuurd aan andere mensen. Hierdoor belandden we ‘s avonds laat in een huisje met maar 2 bedden voor 4 personen, terwijl we met 5 waren… Na hoofdpijn van de drukte doorheen de dag en een korte nacht stonden we op rond 4u 's nachts om te vertrekken richting Akagera National Park.
Zondag 7/03
Vandaag was de dag waar we allen super hard naar uitkeken. We vertrokken om 5u naar Akagera Nationaal Park. Onverwachts om 4u30 stonden twee mannen omeletten te maken voor ons in onze verblijfplaats. Vlug deelden we nog een omelet om daarna opgehaald te worden door een safari wagen in Kigali. Na een tocht van 2u30-3u kwamen we aan in het park. Vol enthousiasme gingen we opzoek naar de ‘big five’.
Eerst deden we een boottocht waarbij we een krokodil, nijlpaarden, vogels, apen, buffels en een olifant zagen! Daarna reden we met de safariwagen door het park. Helaas hebben we niet de volledige ‘big five’ gezien, maar zoals onze gids zei: de natuur is onvoorspelbaar. We hebben volop genoten van het uitzicht en de dieren! Voor degenen die willen weten welke dieren we allemaal hebben gezien:
Buffels
Nijlpaarden
Krokodil
Aapjes
Olifant
Antilope
Everzwijn
Impala
Giraf
Zebra
Toppi
Waterback
Rond 15u30 vertrokken we terug naar onze verblijfplaats. Eva besloot vroeg te gaan slapen aangezien ze waarschijnlijk iets verkeerd had gegeten. De anderen praatten nog wat verder over het project met Faustin. Morgen poging nummer 10 voor visum!
Comments