Maandag 14/03
Vandaag was de eerste dag dat de studenten de latrines gingen kuisen.
Om 7u stonden we klaar om hen te helpen. Het kuisen verliep vlot met als eindresultaat dat de latrines veel properder waren! De bedoeling is om dit dagelijks twee keer te doen. In de middag verliep het wat chaotischer, de leerkrachten keken niet toe, de leerlingen liepen door elkaar en er werd eerst geen zeep gebruikt. Er is dus nog wat meer management nodig, maar we zijn weer een stapje dichter bij het bereiken van een betere hygiëne!
In de namiddag hebben we de krijtborden op de speelplaats gewassen en hebben we onze zelfgemaakte hygiëne song erop geschreven. De kinderen kwamen naar ons toe en we probeerden hen het liedje al wat aan te leren.
Daarna observeerden we een Franse les in het 2e leerjaar. Ze hebben toch wel een heel ander accent in het Frans. Wij zeggen gewoon 'fourchette' en 'l'assiette' maar zij spreken dit uit als 'fourchetté' en 'l'assietté'. Hierdoor is het soms moeilijk te verstaan wat ze precies willen zeggen. Daarna werkten we nog wat verder aan het project en maakten we een wandeling. Nadien speelden we nog een spelletje met enkele kinderen.
Dinsdag 15/03
Het plan was om een dagje naar Kigali te gaan. Aangezien we vorig weekend hebben doorgewerkt, keken we hier allen naar uit. Helaas was Sara ziek...
Sara: "Ik voelde me al de hele nacht koortsig met hoofdpijn. In de ochtend begon ik me alleen maar slechter te voelen. Ik besloot dus om niet mee te gaan naar Kigali, wat ik wel heel jammer vond. Ik werd wel goed verwend vanuit mijn bed. Om het half uur kwamen ze me eten brengen. Op het einde moest ik het afslaan want ik zat zo vol. Op het einde van de dag voelde ik me al een pak beter, gelukkig!"
Narcisse bracht ons met de auto naar Gaseke terwijl hij daar helemaal niet moest zijn. Maar daardoor moesten we een motor minder nemen. Vandaar uit namen we dan de bus naar Kigali. Hij wachtte voor ons tot de bus er was. Hoe lief, precies ons papaatje :)
Het plan was om het visum van Hélène en Sara op te halen... of toch poging tot ;) We moesten drie uur(!) wachten maar uiteindelijk heeft Hélène haar visum! E I N D E L I J K! Per toeval is het geldig tot 12 mei, de dag dat Hélène terug naar België komt. Wat een geluk! Helaas lukte het niet om Sara haar visum te verkrijgen. We zouden hier zelf voor naar Byumba moeten gaan...
Na gezellig iets lekkers te gaan eten, gingen we ons op maat gemaakt kleedjes ophalen. De ruimte waar deze kleedjes genaaid worden is zooo chaotisch. Veel te kleine ruimte voor zoveel mensen en al dat materiaal... Stoffen liggen op de grond, super veel lawaai, geen plaats om te passeren…
Nadien deden we nog kleine dingetjes zoals geld op onze gsm zetten en naar de winkel gaan.
Aangezien deze dag hoofdzakelijk bestond uit wachten, was het al donker toen we in Kigali de bus namen om naar huis te gaan. Er was een man die voor ons zat in de bus die op z'n gsm bezig was. Hij zat aan het raam dat openstond. Met de bus stonden we even stil op een heel drukke plaats. Iemand van buiten de bus kwam aangelopen en stal de gsm van de man voor ons door het openstaande raam. Aangezien de bus propvol zat (zelfs stoeltjes in de gang), kon die man helemaal niks doen... Dat was even schrikken! Pijnlijk om zoiets te zien gebeuren.
Woensdag 16/03
In de voormiddag werkten we aan het project. In de namiddag gingen Eva, Lieze en Hélène met Narcisse te voet een school gaan bezoeken. Sara besloot om niet mee te gaan en wat aan het project te werken vanop de computer. We observeerden de handwasfaciliteiten en latrines. We mochten er een speech geven aan alle leerlingen en leerkrachten van de school rond hygiëne, sanitatie en drinkbaar water. Op die manier kunnen we heel veel mensen bereiken en wat educatie overbrengen. De leerlingen zongen allen te samen. Zo'n samenhorigheid en enthousiasme van de kinderen... hartverwarmend. Het bracht ons een lach op ons gezicht. Bij het terugkeren naar huis, vervoegden de leerlingen ons al zingend en huppelend. Dit was écht zalig om te zien. Zo'n geweldige sfeer.
Donderdag 17/03
Dit was niet zo een bijzondere dag. We hebben vooral gewerkt aan het project. Naar de avond toe hadden we een meeting met alle partners voor het project. Daarin kregen we te horen dat de watertank maar klaar zal zijn eind juni. Wat een teleurstelling! Al onze plannen vielen meteen in het water... We keken er zo naar uit! Het hoogtepunt van de dag was kijken naar de film Pitch Perfect 2. We kropen allemaal gezellig in één bed met een laptop, wat onze dag weer wat opfleurde.
Vrijdag 18/03
Vandaag was een speciale dag voor de priesters. De nieuwe bisschop kwam namelijk op bezoek. Hierdoor waren er heel wat bezoekers. Terwijl de misviering bezig was, besloten we wat mee te helpen in de keuken. Er is heel wat rook in de keuken aanwezig omdat er op hout wordt gekookt. Wij begrijpen nog steeds niet dat mensen elke dag uren in deze ruimte kunnen koken. Wij krijgen al na 10 minuten tranen in onze ogen! Gezond kan het volgens ons niet zijn...
Na het helpen in de keuken werkten we verder aan het project. Tegen de middag aten we mee met de bisschop en alle bezoekers. Het voelde wat aan als een deftig familiefeest, aangezien iedereen ook deftig gekleed was. Het was het ideale moment om onze zelfgemaakte kleedjes aan te doen.
In de namiddag hadden we nog een meeting met alle leerkrachten van de school. Tijdens onze meeting stelden we hen wat vragen, legden we uit wat we allemaal nog willen bereiken en hoe de 'Train the trainer' in zijn werk zal gaan.
Zaterdag 19/03
Deze ochtend kwam een chauffeur ons ophalen en vertrokken we naar Musanze. Dit is de tweede grootste stad van Rwanda. Daar genoten we van een heerlijke pizza.
Nadien reden we verder naar Lake Burera. WAUW! Wat een uitzicht! De weg ernaar toe was wel niet zo aangenaam, zeker niet voor de auto. Wonder boven wonder hebben we geen platte band gehad! Daarna gingen we met een bootje naar La Paillotte Cuyza Island, een eiland op het meer, waar we kampeerden.
We genoten van een aperitiefje aan onze tent met een ongelofelijk uitzicht op een vulkaan het hoogste punt van Rwanda. ZALIG!
We kregen lekker eten in het restaurantje op het eiland. Nadien konden we nagenieten aan het kampvuur.
Zondag 20/03
Het uitzicht bij het opstaan is magnifiek! Na lang wachten genoten we van een lekker ontbijt.
Er was een mogelijkheid om te kajakken op het meer. GEWELDIG! Na een wandeling rond heel het eiland, konden we eten. Het eiland is van Joseph, een Italiaan. Hij zorgde ervoor dat we niet weer voor uren moesten wachten op ons eten. Hierdoor hebben we veel tijd bespaard. Daarnaast informeerde hij ons ook over een spot waar je zowel Lake Burera als Lake Ruhondo kon zien. Deze twee meren liggen naast elkaar.
Na de boottocht van het eiland naar land, voerde de chauffeur ons naar Virunga Lodge (de spot die de Italiaan ons aanraadde). Eens aangekomen, genoten we van een lekker drankje met een waanzinnig uitzicht.
Eva: "Onderweg naar huis voelde ik me toch niet zo veilig. Op het dashboard van de auto waren er 6 lichtjes aan het branden, het stuur was aan het schudden, het was super hard aan het regenen, de weg ging voortdurend naar beneden of omhoog, er waren heel wat bochten, niemand rijdt op hun rijbaan, er zijn geen straatlichten en door heel wat slechte wegen kwamen we plots vast te zitten waarbij heel wat rook uit de motor kwam. Na een lange rit van 4 uur zijn we 's avonds laat veilig thuisgeraakt in Mutete!"
Amai, wat hebben we geluk dat we dit hebben mogen meemaken!
Nog enkele foto's van doorheen de week :)
Comments