Maandag 11/04
Vandaag was een productieve dag. In de voormiddag namen we een bezoekje aan het 'Health center' om daar de mensen te sensibiliseren. Hélène nam de speech in Kinyarwanda op haar. Nadien deelden we gratis zeepjes uit.
In de namiddag schilderden we verder de deuren van de latrines en de muur van de was faciliteit.
Na onze stage uren, wasten we onze kleren en schreven we aan onze blog. 's Avonds keken we samen naar De mol :)
Dinsdag 12/04
Deze ochtend schilderden we de muur aan de kraantjes en de deuren van de latrines verder. In de namiddag gaven we een les rond water aan het 6e leerjaar.
Door de paasvakantie zijn er niet veel kinderen op school. Enkel P6 is op school om hen voor te bereiden op hun nationale examens tijdens de zomervakantie. De ideale kans voor ons om onze lessen uit te proberen.
De leerkrachten die aanwezig waren, hadden niet echt zin om les te geven, dus gebeurde er ook letterlijk niets. Normaal helpt Joshua ons met het vertalen van onze lessen naar het Kinyarwanda. Hij had daar duidelijk niet zoveel zin in. Hij stuurde ons door naar Jeanette, een andere leerkrachte. Ook zij was niet zo enthousiast maar uiteindelijk hielp ze ons gelukkig toch!
Het is momenteel regenseizoen. Wat wil zeggen dat er zeker elke dag een regenbui is, soms kort, soms een hele dag. Onverwachts, bleef het gisteren en vandaag droog en heel zonnig!
Hélène: "Als vuilbak krijgen we elk een kartonnen doos. Wanneer deze vol is, moeten we deze geven aan Dorothea. Het afval wordt hier niet gerecycleerd zoals in België. Ze verbranden het hier.... Glas begraven ze. Ik probeer dus zoveel mogelijk plastic afval en deo flesjes mee te nemen naar huis. Zelfs in steden zoals Kigali gebeurt dit op deze manier. Ik verschoot hier wel even van."
Woensdag 13/04
We begonnen de dag met het maken van een factuur zodat het geld van onze inzamelactie gestort kan worden. We hadden dit al meer dan een week geleden aan de priesters gevraagd maar uiteindelijk bleek dat ze niet wisten hoe dit moest. Dan hebben we de factuur maar zelf opgemaakt!
Daarna hebben we voor de laatste keer geschilderd en stonden we voor een tweede keer op de markt. Daar hebben we opnieuw mensen gesensibiliseerd om hun handen te wassen en een goede hygiëne te hanteren. s' Avonds vertrok Hélène met de motortaxi naar Muyanza.
Donderdag 14/04
Eva: "Sara en ik besloten in Mutete te blijven en deden nog wat computerwerk voor het project. Na enkele keren zagen voor een loodgieter, kwam vandaag de loodgieter op bezoek. Mijn toilet was namelijk kapot. Het water stroomde letterlijk uit twee gaten uit mijn toilet... Op zijn Afrikaans zeker? Wonder boven wonder is het al gerepareerd! Tijdens het middageten werden we vergezeld door 15 bezoekers, die mee kwamen eten met ons.
Naar de avond toe werkten we nog wat voor school en keken we gezellig een film samen."
Hélène:
"Na een uitgebreid ontbijt met de priesters van Muyanza, ging Lieze op bezoek bij iemand waar ze veel aan had tijdens haar verblijf in Rwanda. Ik besloot mee te gaan. Ze is echt een schatje. Er verblijft een arm jongetje bij haar zodat ze hem kan helpen. In Muyanza hebben de priesters ons bijnamen gegeven in Kinyarwanda. Een paar weken geleden hadden we ons voorgesteld in de kerk. Het jongetje wist nog steeds onze namen. Ongelofelijk. Er zijn meer mensen die ons kennen dan verwacht.
Er zijn gigantisch veel koffieplantages in Rwanda maar ze drinken enkel oploskoffie (behalve in Kigali). Heel opmerkelijk.
Vandaag wou ik aan m’n bachelor proef werken. Ik merkte op dat ik in België veel productiever werk. In België ligt de werkdruk best hoog in vergelijking met Rwanda. Hier is alles op het gemak. Misschien een gewoonte van hier dat ik best niet meeneem naar België? Laten we zeggen dat ik me in ieder geval goed indompel in de cultuur ;)
Na een avondwandeling, was het tijd om feest te vieren met de priesters. Het was een speciale dag voor hen (Witte Donderdag, laatste avondmaal). Ze haalden de wijn boven en er was direct een goede sfeer! Ik had al heel de dag een weekendgevoel.
Rond 23u aten we pas ons avondmaal. Rwandezen eten over het algemeen vrij laat maar nu was het nog later dan normaal. Er was vis! Ik krijg de indruk dat dit echt een uitzondering is in Rwanda. We eten zelf geen vis in Mutete. Ik heb er dan ook super hard van genoten. Meer dan dat ik zou doen in België. Ik kreeg zelfs een tweede!"
Vrijdag 15/04
Hélène:
"Goeie vrijdag; een dag dat de priesters de volledige dag niet eten. Lieze en ik kwamen hier een beetje laat achter, dus besloten we na het ontbijt mee te doen.
Vandaag deed ik wat computerwerk. Ze maken gebruik van drones om medicatie te transporteren naar het health centre. Als pauze gingen we een kijkje nemen. Uit de drone viel een doosje. Best zot! Dit is omdat de wegen hier niet zo goed liggen en het teveel tijd kost om te vervoeren met een wagen. Priester Faustin zei dat de drones niet zo'n grote kost zijn.
's Avonds aten ze toch. Het was ons niet helemaal duidelijk. Maar dus een goede reden voor ons om toch te eten. En gelukkig want ik had héél veel honger."
Eva:
"Vandaag sliepen Sara en ik uit in de mate dat dit hier kan. Daarna wasten we onze kleren en
besloten we een kijkje te gaan nemen naar ‘de kruistocht’. Normaal wandelen de mensen naar de kerk en wordt er een kruis gedragen, maar helaas liet de regen het ons niet toe om een kijkje te nemen. Het was aan het gieten… De priesters aten vandaag niet, maar gelukkig krijgen wij wel eten🤪 In de namiddag deden we wat schoolwerk, een wandeling, namen we wat foto’s en bezochten we Nsenga in de avond. We genoten van dit rustige dagje!"
Zaterdag 16/04
Normaal gingen we gisteren avond uitgaan in Kigali met Joshua. Dit was al twee weken gepland maar op het laatste moment had hij afgezegd. Het was te verwachten.... We besloten niet te gaan omdat we niet zeker zijn of het zo aangeraden is zonder local.
Hélène:
"We hadden afgesproken om in Kigali te brunchen. Aangezien we hier een heel eenzijdig eetpatroon hebben, keken we hier enorm naar uit. Sara en Eva vertrokken vanuit Mutete. Ik vertrok vanuit Muyanza. Lieze besloot niet mee te gaan dus moest ik alleen. Ik ben nog nooit vanuit Muyanza naar Kigali gegaan en dan doe ik het nog alleen. Het is eens een uitdaging.
Het was m'n laatste ochtend in Muyanza. Na een uitgebreid afscheid van de priesters, kon ik vertrekken naar Kigali.
Ik kwam toe met de motortaxi op een plaats waar ik de bus moest nemen naar Kigali. Daar bleek dat de priesters m’n motortaxi al hadden betaald zonder ik ervan wist. Wat zijn het toch schatten! Dit vond ik echt hartverwarmend. Ik heb voortdurend gevoel dat Rwandezen van me profiteren omdat ik blank ben. Heel vaak worden we er opgelegd. Zelfs door priester Jean Baptiste (econoom in Mutete, waar we verblijven). Dat de priesters m’n motortaxi betalen, vind ik echt ongelofelijk. Ik ga hen sowieso terugbetalen. Maar het is het gebaar dat telt.
Deze cutie kwam me trouwens vergezellen op de bus :)
Ons plan was dus om te brunchen. Dit hadden we al eens gedaan in een restaurant waar er een bordje uithing “Saturday = brunch”. Om één of andere reden ging deze brunch vandaag niet door. Zonde, we keken er al een week naar uit. Maar we mogen niet klagen, we hebben lekker gegeten.
Nadien was het plan om een ecologisch park te bezoeken. Na een ritje met de motortaxi, werd ons verteld dat het park niet open is. Dan maar een koffietje met een gebak ;)
Na nog wat kleine dingetjes regelen in Kigali, vertrokken we naar Mutete.
Zondag 17/04
Pasen, de dag waar de priesters naar uitkijken. "Er zal een groot feest zijn." In realiteit was dit natuurlijk niet zo. In de voormiddag vonden er twee misvieringen plaats van drie uur lang. We besloten een deel van de 2e mis mee te volgen. Er was niet zoveel verschil met een gewone mis...
Het middageten was ook niet specialer dan anders, enkel dat er vlees was. Daarnaast waren er twee bezoekers. Na het eten deden we een wandeling, namen we thee mee en zochten we een mooi plekje uit om even tot rust te komen.
Comentários